- başbilən
- Iприл. смышлёный, понимающий, рассудительный, здравомыслящий, благоразумныйIIсущ.1. глава (семьи, рода и т.п.)2. знаток. Bu işin başbiləni знаток этого дела
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
başbilən
Смотреть что такое "başbilən" в других словарях:
başbilən — sif. dan. Başçı, ağsaqqal. Başbilənsiz iş olmaz. (Ata. sözü). İş başbilənsiz olmaz; Sər süfrə sənsiz olmaz! M. Ə. S.. <Tahirzadə:> Bu camaatın bir başbiləni, bu ölkənin bir sahibi yoxdurmu, ilahi! M. C.. <Alxan:> Bu cavan qartalı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
katta — (İmişli) başbilən. – Nənəm irəhmətdik katta arvadıydı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kələmülə — (Kürdəmir) başbilən, ağsaqqal … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əkabir — ə. «kəbir» c. 1) böyüklər, ulular; 2) ağsaqqallar, başbilənlər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kərrat — <ər. «kərrə» söz cəmi> köhn.: kərrat ilə – dəfələrlə. Şəhərin böyükləri və başbilənləri kərrat ilə biçarə əhalini məsləhət və məşvərətə toplayırlar. F. K.. <Bahadır> ixtiyarsız Yusifi qucaqladı, sonra Sonanın əllərini tutub kərrat ilə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
